Dit facet bewerkte paar oorhangers is in 2015 gemaakt als souvenir voor pelgrims die de bedevaart naar Mekka hebben verricht. De set is in Djedda, Saoedi-Arabië vervaardigd door het juweliersbedrijf Farsi Jewellery. Dit familiebedrijf dat al vier generaties bestaat is vooral bekend om zijn ontwerpen van diamantsieraden die traditioneel door Saoedische kopers worden aangeschaft bij verlovingen en huwelijken. Naast deze unieke prijzige lijn produceert Farsi Jewellery ook deze lichtgewicht sieraden van goud, die speciaal worden gemaakt om als hadj en omrah-souvenir te worden verkocht in Mekka en Medina. Het bedrijf boort hiermee een ander, veel omvangrijker marktsegment aan dat potentieel op jaarbasis bestaat uit tien miljoen pelgrims. Farsi Jewellery verkoopt deze lichtgewicht sieraden niet onder hun eigen naam of in hun winkel in Djedda omdat dit niet strookt met het gevoel van exclusiviteit dat de firma wil uitdragen. Ze worden via groothandels, agenten en dealers in winkels in Mekka en Medina verkocht. Qua vormgeving en techniek hebben Indiase sieraden als inspiratiebron gediend. Om de betaalbaarheid te borgen en de aantrekkelijkheid van deze oorbellen te vergroten, is gekozen voor een zo licht mogelijk gewicht in combinatie met zo groot mogelijke omvang . De set weegt 4.8 gram.<BR> <BR> Het productieproces speelt zich in de werkplaats in Djedda af die gehuisvest is naast en boven de winkel. Sieradenmakers van voornamelijk Indiase afkomst vervaardigen de sieraden via de verloren-was gietmethode. Eerst wordt handmatig een positieve vorm van het opengewerkte sieraad in zilver gemaakt. Deze dient als uitgangspunt voor de afdruk in een siliconen matrijs of mal. Deze matrijs bestaat uit twee losse delen, die elk een afdruk van een zijde van het sieraad bevat. Wanneer de twee delen op elkaar worden gelegd zijn ze aan alle zijden gesloten, op een gaatje in de boven- en onderzijde van de matrijs na. Door het grotere gaatje wordt was gegoten die zich nestelt in de holtes van de matrijs. Is de was gestold dan wordt het wasmodel voorzichtig uit de matrijs gehaald. Dit proces wordt vele malen herhaald. Alle wassen modellen worden in een zogenaamde ‘gietboom’ gestoken die als geheel met gips overdekt wordt. Om goed uit te harden gaat deze de oven in. Tijdens dit proces smelt de was en blijft een gipsen mal met een groot aantal ruimtes voor de toekomstige sieraden over. Dan wordt goud op de juiste giettemperatuur gebracht en in de mal gegoten. Het vloeibare edelmetaal kan zich over de hele gietboom verspreiden via de vertakte gietkanaaltjes. Nadat het goud is gehard, brengt men koud water aan op de gietboom zodat het gips in stukken breekt. Daarna worden overtollige delen met de hand verwijderd. Hierna volgt de afwerkfase, waarbij de detaillering op het sieraad wordt aangebracht: verschillende rechte en schuine vlakjes worden met diamantslijpmachines aangebracht zodat contrast ontstaat tussen de glinsterende gepolijste deeltjes en de matte achtergrond.<BR> <BR> De hadj naar Mekka is een van de vijf zuilen van de islam. Gezonde moslims met voldoende financiën dienen tenminste eenmaal in hun leven op bedevaart naar Mekka te gaan tijdens een gezamenlijk ritueel dat plaatsvindt van dag acht tot twaalf van de laatste maand van de islamitische kalender en dat zich afspeelt in en in de omgeving van Mekka. Op alle andere dagen van het jaar kunnen moslims ook de omrah doen, de zogenaamde kleine bedevaart, die uit een beperkter aantal rituelen bestaat dan de hadj, en die alle in Mekka uitgevoerd kunnen worden. Hieraan nemen veel meer mensen deel. De omrah is geen verplichte bedevaart. Van oudsher nemen pelgrims souvenirs mee als aandenken voor henzelf, familie en vrienden. Populaire aandenkens zijn bijvoorbeeld flesjes met water uit de heilige Zemzem-bron, kleding, bidkleden, make-up en viewers met afbeeldingen van Mekka. Gouden sieraden zijn ook gewild omdat ze gemakkelijk mee te nemen zijn en hun edelmetaal zijn waarde blijft behouden. De sieraden die worden verkocht zijn in twee groepen te verdelen: sieraden met of sieraden zonder afbeeldingen van de Ka’ba met de Grote Moskee van Mekka of de Grote Moskee van Medina. Voor de tweede groep, waartoe ook deze oorhangers behoren, geldt dat ze gewaardeerd worden om het feit dat ze in van edelmetaal zijn en in Mekka gekocht. Dat laatste geeft het sieraad een emotionele en symbolische meerwaarde, en bewerkstelligt de verbinding tot de bedevaartsplaats.<BR> <BR> Het aanschaffen van souvenirs als onderdeel van pelgrimage en Mekka als belangrijk handelscentrum gaan beide ver terug in de geschiedenis. Ook al voor de komst van de islam vonden er in en rondom Mekka festivals en bedevaarten plaats waar ook goederen werden verhandeld. Na de komst van de islam werden de bedevaarten gecontinueerd, en was handel tijdens de hadj en de omrah, de kleine bedevaart, toegestaan. Men mocht zijn koopwaar verkopen na het ritueel op de Berg Arafat op dag twee van de pelgrimsrites. Dan kochten pelgrims praktische spullen in voor de terugreis en (luxe)producten als aandenken aan de bedevaart en als geschenk voor familie en vrienden. (Khan 2013, p. 230) Pelgrims brachten ook producten uit het thuisland mee naar Mekka om daar voor een goede prijs te verkopen en zo hun terugtocht te financieren. Al vroeg in de islamitische geschiedenis had het jaarlijkse aanbod op de bedevaartmarkten dus al een internationaal karakter. Dit werd versterkt doordat (al dan niet tijdelijk gevestigde) handelaren in Mekka en havenstad Djedda stoffen en andere producten importeerden speciaal voor die bedevaartmarkten. De diversiteit in het aanbod en de internationale oriëntatie was daarnaast mede te danken aan de aanwezigheid van buitenlandse kunstenaars en ambachtslieden in Mekka die handgemaakte souvenirs (zoals schilderingen van de Ka’ba door Indiase schilders) maakten, zeker in de negentiende eeuw maar naar grote waarschijnlijkheid al veel vroeger (Porter 2015, 105-107). Voor pelgrims geldt vaak dat de productieplaats van ondergeschikt belang is: het feit dat de aanschaf in Mekka of Medina plaatsvond en het product dus met de heilige steden in contact is geweest is doorslaggevend (Mols 2013, 76). Hoewel het aanbod in de eerste twee decennia van de 21ste eeuw is uitgebreid met bijvoorbeeld uiteenlopende elektronische apparaten en digitale gadgets, hebben sommige souvenirs zoals bidkleden, bidsnoeren, gouden sieraden en Zemzemwater flesjes niets aan populariteit ingeboet, al is hun verschijningsvorm wel aan verandering onderhevig doordat ook modern design zijn intrede doet in het assortiment van pelgrimsartikelen. Wat gebleven is het internationale aanbod van aandenkens, met de kanttekening dat de lokaal geproduceerde souvenirs ook vaak door buitenlandse vaklui worden geproduceerd. <BR>