Gezichtsmaskers waren een vorm van sluiering die voornamelijk gangbaar was in de landen aan beide zijden van de Perzische Golf: Oman, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran (Vogelsang-Eastwood 1996: 60).<BR> <BR> Deze sluier is midden 20e eeuw verzameld in Bandar Abbas. Vrijwel alle soennitische vrouwen daar droegen toen dit type sluier, op straat en in andere publieke contexten. Sjiitische vrouwen droegen ze niet. Binnenshuis deden vrouwen ze af, zolang de aanwezige mannen bekend waren. De sluiers waren niet te koop in winkels of op de markt. Vermoedelijk werden ze door de vrouwen zelf gemaakt. <BR> <BR> Dit bijna ovaalvormige masker dat de neus, een gedeelte van het voorhoofd inclusief wenkbrauwen bedekt heeft twee langwerpige openingen om door te kijken. Het is gemaakt van en donkere goudkleurige stof die is afgezet met paarse steekjes die handmatig zijn aangebracht. In het midden is de stof dubbelgeslagen en vastgemaakt rondom een opstaand houten plaatje van een centimeter breed bijna over de gehele breedte van het masker. Dit gedeelte steekt uit van het gezicht. Aan beide zijkanten geeft een smal stokje het masker stevigheid over de gehele breedte. De stokjes zijn ook aan het oog onttrokken door omgeslagen stof. Op de achterzijde van het masker is aan beide zijden van de bovenkant een dubbelgeslagen gevlochten koord vastgemaakt. Het dient ter bevestiging van het masker om het hoofd. Het koord links is langer dan het koord rechts. Het linkerkoord is versierd met vijf flosjes en kleine goudkleurige plastic kraaltje. De achterzijde van het masker is onbedekt. De stof is daar mat indigo-blauw.