De stupa (in essentie een reliekhouder) is een van de meest kenmerkende uitingen van boeddhistische materiële cultuur. Een belangrijk element is de continue vermeerdering van stupa’s, van groot (en verguld, gesubsidieerd door vorsten) tot klein (en van klei). Het is de veelheid die belangrijk is. Soms zijn bepaalde aantallen van belang. Zo is er is een Tibetaanse traditie van acht stupa’s die verwijzen naar acht momenten uit het leven van de Boeddha. De klei van dergelijke miniatuur stupa’s wordt vermengd met as van belangrijke overleden leermeesters. Dergelijke stupa’s worden nog steeds gemaakt.