In overeenstemming met de traditionele iconografie is op de voorkant een grote monsterkop met opengesperde ogen te zien, het (h)udo(q) motief, en op de achterzijde zijn twee draakfiguren, aso, geschilderd. Op de voorkant staan echter ook vier mannen afgebeeld, die verstrengeld zijn met twee grote, kronkelende draakfiguren. Zij lijken deels verzwolgen te worden door de wijd opengesperde bek van beide mythische dieren. Nu worden er op dergelijke schilden wel vaker mensachtige figuren afgebeeld, maar meestal zijn dit gestyleerde, statische figuren die (vergoddelijkte) voorouders verbeelden, en ook geen duidelijke kleding aan hebben. Als er al geklede mensen worden afgebeeld (ook op andere voorwerpen), dan dragen deze de traditionele krijgskostuums van de Dayak zelf. En dan zijn zij niet in gevecht met de mythische aso. De op dit schild afgebeelde figuren hebben alle vier een soort jak en een korte broek aan, van gestreepte en geruite stof, met een hooggesloten boord of kraag met knopen. Dit zou een afbeelding van Nederlanders kunnen zijn. <BR> De afbeeldingen die op dergelijke schilden werden geschilderd, hadden aan de voorzijde meestal een afschrikwekkende werking, en aan de binnenzijde een beschermende werking voor degene die het schild gebruikte. Daarom staat er op de voorkant vaak een monsterkop, terwijl op de achterkant vaak de beschermende aso is geschilderd. Dit is een machtige figuur die in de onderwereld huist en met draken en slangen wordt geassocieerd. Ook dit schild heeft op de binnenzijde twee aso-motieven, en op de voorkant de monsterkop, aangevuld met twee aso die in gevecht lijken te zijn met de mannen (de aanvallers). Soms werd er bijv. ook haar van tegenstanders op zo’n schild aangebracht, om eventuele aanvallers af te schrikken.<BR> Het is dus goed mogelijk dat er met de vier mannen Nederlandse tegenstanders zijn bedoeld die in een koloniale confrontatie moesten worden afgeschrikt.