Deze zar-ring is een magische ring en werd door zowel vrouwen als mannen gedragen tijdens een speciale ceremonie, waarin men probeerde zichzelf, zijn familie en zijn bezittingen te ontdoen van de slechte invloed van de geest die zar werd genoemd.<BR> <BR> De zar is een bezetenheidscultus die zijn oorsprong in Centraal Afrika heeft en zich via Oost-Afrika naar Oman heeft uitgebreid. Centraal staat het geloof in bepaalde geesten die bezit kunnen nemen van een mens. Deze geesten zijn meester over de bezeten persoon en geven de bezetene veel ongemak tenzij diegene de wensen van de geest vervult. Dit gebeurt d.m.v. zar-ceremonies waarin de geesten tevreden gesteld worden. Zar-ceremonies worden voornamelijk door vrouwen bezocht en staan in de meeste gevallen door de leiding van een vrouw (de zg. sheikha). De zar is niet verbonden met een religie als islam of christendom, maar verwijzingen naar deze religies zijn er wel in te vinden. <BR> <BR> Het zilverambacht in Oman werd uitgeoefend in de steden. In de tijd van de opkomst van de islam werden vaak Egyptenaren, Joden, Syriers en Perzen ingehuurd om het ambacht uit te oefenen. Later werden de Omani's zelf zeer bekwaam in het gieten, hameren van zilver. Bij de decoratie werd gebruik gemaakt van de repousse-techniek, waardoor de versiering aan de voorzijde in relief zichtbaar wordt. Voor het aanbrengen van Koranteksten werd gebruik gemaakt van graveren en ook filigrein, het solderen van dunne zilverdraden op de ondergrond, en granuleren kwam veel voor. Het Omaanse zilver kenmerkt zich door een grote continuiteit in stijl door de eeuwen heen. De decoratiestijlen zijn vaak zeer streekgebonden. De half-edelstenen en glazen kralen die verwerkt worden zijn bijna altijd afkostig uit het buitenland. Roze gekleurd glas en kornalijn uit India worden het meeste gebruikt. Ondanks het feit dat de moderne Omaanse vrouw in de stad liever goud heeft, wordt in het achterland het traditionele zilverwerk met zijn oude stijlen en technieken nog steeds in ere gehouden. Op plaatsen zoals Nizwa, Bahla, Ibri, de Sharqiah en Matrah wordt nog wel iets aan zilversmeden gedaan, maar het meeste zilver dat nu verkocht wordt in de souq, is fabrieksspul uit India en wordt niet meer in Oman gemaakt. Wellicht dat bij een groeiend nationaal bewustzijn het traditionele zilversmeden aan een revival toe is.