Handgeschreven bloemlezing van klassieke Perzische poëzie, samengesteld in 1847 door een zekere Mohammad Ebrahim. Uit de selectie van gedichten blijkt dat Mohammad Ebrahim een voorliefde had voor complexe islamitische mystieke poëzie. Zijn liefde voor de poëzie blijkt uit het sierlijke kalligrafische handschrift waarin hij de gedichten heeft geschreven. Hij heeft bovendien prachtig papier gebruikt: elke pagina is versierd met een gemarmerde rand, in steeds andere kleuren en vormen. Veelgebruikte vormen in de marmering zijn planten en bloemen. De samensteller maakt zich op de eerste pagina bekend door middel van een couplet waarin hij zichzelf wegcijfert en zijn liefde voor God als vertolker van alles benadrukt:<BR> این کتاب از مال حقیر محمد ابراھیم میباشد ھر کس<BR> ...<BR> در پشت کتابت ھمھ کس نام نویسند<BR> من گم شده ی مھر(عشق) توام نام ندارم<BR> <BR> 'Dit boek behoort tot het bezit van Mohammad Ebrahim,<BR> ...<BR> Iedereen schrijft achterop het boek een naam,<BR> Ik ben verloren in jouw liefde, ik heb geen naam.'<BR> <BR> In de bloemlezing zijn vooral dichters vanaf de 15e eeuw opgenomen, waarschijnlijk om deze dichters meer bekendheid te geven. De nadruk ligt op Mirza ‘Abd al-Qader Bidel (1644-1721) en ‘Abd al-Rahman Jami (1414-1492). Ook andere minder bekende dichters zoals Kamal al-Din Vahshi uit Bafq (1532-1583) komen erin voor. Diverse dichtvormen zoals het kwatrijn en de ghazal (liefdesgedicht, een soort sonnet) zijn erin opgenomen. Het cahier eindigt met enkele pagina's met kalligrafie-oefeningen. Op één van de laatste pagina’s staat de datum 1264 AH, dit komt overeen met 1847 AD.