<P><STRONG>Minimandjes</STRONG><BR>Alle delen van dit borstsieraad hangen aan een gevlochten band. In het midden –op de foto niet zo goed te zien- hangt een in de bamboestokje dat in de lengte is doorgesneden. Dit verwijst naar het mes –meestal van een scherpe bamboe splinter gemaakt- waarmee de&nbsp;Yaqay de hoofden van vijanden afsneden. Verder hangen er twee kleine platte ronde vlechtwerkjes aan. Die staan voor de manden waarin de hoofden mee naar huis genomen werden. Verder is het ereteken versierd met veren, rieten staafjes en vlechtwerk met rode en grijze zaden.</P> <P><STRONG>Afgestaan?</STRONG><BR>Een ereteken als dit was erg belangrijk voor zijn drager. In een ceremonie werd het hem overhandigd. Dan kon hij nog weigeren als hij vond dat hij het nog niet waard was. Een ereteken dragen dat iemand niet toebehoorde, kon volgens de overlevering leiden tot een vroege dood. Hoe belangrijk de tekens ook waren voor de dragers, toch zijn ze in het bezit van Nederlanders gekomen. Het kan zijn dat ze in beslag zijn genomen door ambtenaren van het Nederlands bestuur, die het koppensnellen verboden. Misschien zijn ze ook na het overlijden van de drager geschonken aan de Nederlandse overheid.</P> <P><STRONG>Rituelen</STRONG><BR>Het maken en uitreiken van de eretekens gaat gepaard met dagenlange rituelen. Er zijn verschillende gradaties in eretekens. Deze, in de taal van de&nbsp;Yaqay heet hij ‘tok’, is gemaakt voor een koppensneller uit de hoogste categorie. Er zijn ook eenvoudiger exemplaren die de dragers zelf maakten, trots op hun daden. Het Tropenmuseum heeft er drie in de verzameling. <BR></P>