Een blauwe meerdere malen verstelde jurk. Deze jurk heeft Zoe van Ooij-Orbescu net voor de internering laten maken en is door haar gedragen op Sumatra van april 1942 tot augustus 1945 in de volgende vier Japanse interneringskampen: Bangkattan (Bindjei) 1942/1943; Poelaubrajan (Medan) 1943-1944; Gloegoer (Medan) 1944-1945; Aek Pamienke 1945. Hij is door haar herhaaldelijk versteld, maar was uiteindelijk zo versleten, dat hij niet meer gedragen kon worden. Gelukkig was er wat stof overgebleven en met dat restant was zij kennelijk bezig de versleten plekken minutieus te herstellen en zo de jurk weer draagbaar te maken, toen de bevrijding kwam. Zoe Orbescu had een gedegen opleiding tot kunstschilder gekregen van een dan de op dat moment meest toonaangevende Roemeense schilders Steriadi. Niet alleen kon ze prachtig portrettekenen, maar ze blonk ook uit in borduren en handwerken, vooral in de Richelieu-techniek was ze zeer bedreven. Dat blijkt ook wel uit hoe minutieus ze de lapjes op de jurk genaaid heeft. De vrij nieuwe nog niet verkleurde lappen doen vermoeden dat het laatste verstelwerk in het laatste interneringskamp is gedaan vlak voor de 'bevrijding'. Het gaat hier om het vrouwenkamp Aek Pamienke III in de Residentie Oostkust van Sumatra.